"Powszechne wybory prezydenckie w Polsce są w dużym stopniu wynikiem przypadku - konfliktu politycznego, który zaczął się na przełomie 1989/1990 wewnątrz obozu solidarnościowego, tzw. wojny na górze. W efekcie narastającego konfliktu zdecydowano się na wprowadzenie w 1990 roku wyborów bezpośrednich. Po 25 latach okazało się, że są to najbardziej popularne wybory w Polsce. Nie zdawano sobie wtedy sprawy z daleko idących konsekwencji ustrojowych tego ruchu. Raz wprowadzone powszechne wybory trudno zlikwidować (rozważano to na etapie prac nad nową konstytucją), a rekordowa frekwencja z 1995 r. została wyrównana dopiero w wyborach 2020 r. Mocny mandat prezydenta pochodzącego z wyborów powszechnych doprowadza do sytuacji, że nawet, gdy nie zachodzi koabitacja - gdy premier pochodzi z tego samego obozu co prezydent - może zaistnieć konflikt w ramach władzy wykonawczej. Najbardziej spektakularnym przykładem takiej sytuacji była tzw. szorstka przyjaźń prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z premierem Leszkiem Millerem. Nie jest wykluczone, że w trakcie drugiej kadencji Andrzeja Dudy będziemy obserwować analogiczną sytuację."

Raport powstał w wyniku seminarium realizowanego przez Fundację Konrada Adenauera wspólnie z Uniwersytetem Kardynała Stefana Wyszyńskiego w lipcu 2020 r.

Zapis seminarium:

https://www.youtube.com/watch?v=-7BWFOlIcSk