Kwestia prezydencji w Radzie UE była już obszernie omawiana w literaturze naukowej. Nie ma jednak dokładnej analizy na temat Prezydencji w UE i Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB), która uwzględniałaby zmiany wprowadzone przez Traktat Lizboński. Autorki raportu spróbowały wypełnić istniejącą lukę. Podeszły do tematu z dwóch punktów widzenia. Z jednej strony zidentyfikowano różne role prezydencji i sprecyzowano wyzwania przewodnictwa w dziedzinie polityki zagranicznej. Z drugiej strony skoncentrowano się na wyzwaniach, które odnoszą się do polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r. Wśród nich wymienić można brak doświadczenia w prowadzeniu prezydencji przez Polskę oraz brak pamięci instytucjonalnej. Wyzwaniem jest również nowy typ prezydencji po wejściu w życie Traktatu z Lizbony w grudnia 2009 r.

Raport oparty na źródłach naukowych oraz badaniach własnych oferuje nowe spojrzenie na to, w jaki sposób poprzednie prezydencje radziły sobie z wyzwaniami i jakie wnioski z tych doświadczeń płyną dla Polski.

Zachęcamy do przeczytania całego raportu w wersji angielskiej.