Autor iz pravoslavne perspektive govori o tome kako Crkva može i treba da se suočava sa modernom/postmodernom ali i drugim pojavama kao što su političke i društvene tekovine današnjeg pluralističkog društva, o odnosu Crkve prema svetu u kojem je, zatim prema (prirodnim) naukama, prema kulturi, ekumenizmu. Ono sto je najbitnije u ovoj knjizi po recima jednog od recenzenata, prof. Dr Tomasa Bremera, je dijaloška proroda Crkve a autor preko svojih tekstova taj princip najbolje primenjuje jer uvodi teologiju, a samim tim i Crkvu, u dijalog saizazovima moderne, ne dovodeci pri tom istinu Crkve u pitanje, vec omogucavajuci joj time pronalazenje pravih odgovora.