Asset-Herausgeber

Einzeltitel

Konsekwencje przystąpienia Polski do unii bankowej

Celem opracowania jest spojrzenie na rozwój współpracy gospodarczej Polski i Niemiec. Analiza obejmuje wymianę handlową oraz wzajemne inwestycje bezpośrednie i portfelowe. Zbadany został wpływ akcesji Polski do UE na rozwój współpracy gospodarczej oraz stopniowe przesuwanie się Polski do grupy TOP TEN niemieckich partnerów handlowych, z uwzględnieniem zmian w innych, nowych państwach członkowskich UE. Wśród tych państw tylko Polsce udało się w wyraźny sposób dokonać jakościowej zmiany pozycji wobec Niemiec jako ważnego partnera gospodarczego. Zapraszamy do lektury

Asset-Herausgeber

Opracowanie wykonane w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową w ramach współpracy z Fundacją Konrada Adenauera w Polsce.

Doświadczenia ostatniego kryzysu finansowo-gospodarczego wskazują, że w warunkach pogłębiającej się globalizacji i integracji rynków finansowych oraz coraz silniejszej zależności pomiędzy największymi konglomeratami finansowymi, dotychczasowe rozwiązania w zakresie europejskiej sieci bezpieczeństwa finansowego są niewystarczające i stwarzają ryzyko dla stabilności Europy i jej systemu bankowego.

Ważnym projektem zmierzającym w kierunku poprawy bezpieczeństwa i przerwania zależności pomiędzy sektorem publicznym, a wspieranym przez niego, w sytuacji kryzysowej, sektorem bankowym jest projekt unii bankowej, zaproponowany przez Komisję Europejską w połowie 2012 roku. Unia bankowa ma składać się docelowo z trzech elementów: jednolitego mechanizmu nadzorczego (ang. Single Supervisory Mechanism – SSM), jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków (ang. Single Resolution Mechanism – SRM), a także wspólnego systemu gwarantowania depozytów (ang. Deposit Guarantee Scheme). Najbardziej zaawansowane są prace nad pierwszymi dwoma mechanizmami. W najbliższej przyszłości nie pojawią się natomiast uzgodnienia dotyczące paneuropejskiego systemu gwarantowania depozytów.

Projekt unii bankowej wynika z konstatacji, że działania podejmowane bezpośrednio po wybuchu globalnego kryzysu finansowego, tzn. dotyczące europejskich organów nadzorczych nad poszczególnymi segmentami systemu finansowego oraz Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego, okazały się niewystarczające dla zapewnienia stabilności finansowej w Europie. Podstawowym celem publikacji jest ocena konsekwencji wprowadzenia unii bankowej dla polskiego sektora bankowego. Problem podjęty w opracowaniu jest trudny i złożony z uwagi na duży stopień umiędzynarodowienia polskiego sektora bankowego i obecność na polskim rynku unijnych grup bankowych. Natomiast

unia bankowa ma stanowić odpowiedź na kluczowe problemy, które obecnie zagrażają sektorowi finansowemu w Unii Europejskiej, a także stabilności wspólnej waluty. Zdajemy sobie sprawę, że nasze badania nie odpowiadają na wszystkie istotne pytania, mogą stanowić jednak ważny przyczynek do szerszej dyskusji na temat konsekwencji przystąpienia Polski do unii bankowej.

Publikacja jest efektem kontynuacji badań, rozpoczętych w Instytucie Badań nad Gospodarką Rynkową w 2011 roku, na temat skutków kryzysu finansowo- -gospodarczego w strefie euro dla polskiego sektora bankowego. Zostały one

zrealizowane w ramach współpracy z Fundacją Konrada Adenauera w Polsce. W ramach prac poświęconych tematyce unii bankowej przeprowadzone zostało również badanie eksperckie. Przygotowany w ramach badania kwestionariusz ankietowy został skierowany do szerokiego grona ekspertów, reprezentujących zarówno środowisko akademickie, jak i sektor bankowy, co pozwoliło na uzyskanie niezależnych opinii na temat analizowanych zjawisk. Ankietę przesłano głównie do ekspertów krajowych, ale do udziału w badaniu zaproszono również specjalistów zagranicznych. Podstawową zaletą wybranej metody jest wysoka jakość otrzymanych wyników. Odpowiedzi udzielone przez ekspertów zostały zagregowane i były pomocne w konstruowaniu wniosków.

Zasadniczy cel opracowania, dotyczący wpływu wprowadzenia unii bankowej

dla polskiego sektora bankowego, zrealizowany został poprzez analizę:

1) genezy i koncepcji unii bankowej,

2) założeń unii bankowej z punktu widzenia stabilności sektora bankowego,

3) konsekwencji dla polskiego sektora bankowego wynikających ze wspólnego nadzoru bankowego,

4) konsekwencji dla polskiego sektora bankowego wynikających ze wspólnego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji banków,

5) skutków ewentualnego wprowadzenia centralnego systemu gwarantowania depozytów na poziomie unijnym dla polskiego sektora bankowego,

6) projektu unii bankowej w kontekście postrzegania polskiego sektora bankowego przez inwestorów zagranicznych oraz z punktu widzenia kosztu pozyskania długoterminowego finansowania przez polskie banki.

Analiza obecnie toczącej się dyskusji wskazuje, że Polska w najbliższym czasie nie będzie prawdopodobnie członkiem unii bankowej. Niemniej jednak jest to bardzo istotny projekt z polskiego punktu widzenia. Przemawia za tym przede wszystkim fakt, że unia bankowa może mieć istotny wpływ na konkurencyjność polskiego sektora bankowego. Sektory bankowe nieobjęte wspólnym nadzorem na poziomie strefy euro mogą być narażone na różne negatywne skutki. Choćby z uwagi na to, że kraje objęte scentralizowanym nadzorem będą cieszyć się większym

zaufaniem rynków finansowych. Co więcej, chociaż Polska nie jest członkiem strefy euro to jednak powstanie unii bankowej będzie miało istotne implikacje zarówno dla polskich banków, w większości należących do banków europejskich podlegających wspólnemu nadzorowi bankowemu, jak i dla polskiej gospodarki, kredytowanej przez sektor bankowy.

Asset-Herausgeber

comment-portlet

Asset-Herausgeber