Zasada subsydiarności stanowi fundament Unii Europejskiej, gdyż reguluje podział

kompetencji pomiędzy Unią a państwami członkowskimi, co służy umacnianiu

demokratyzaji. Kryzys strefy euro, jak również zastosowane w jego konsekwencji

środki na poziomie narodowym i europejskim, których celem była poprawa sytuacji

finansowej i gospodarczej, podważyły istotę uregulowanej w Traktacie Lizbońskim

(2009) subsydiarności. Wskutek tego zwolennicy silniejszej integracji europejskiej

wzywają do większej koordynacji władzy na poziomie europejskim, podczas gdy z

drugiej strony pojawiają się żądania zwrócenia wcześniej przekazanych kompetencji

do poziomu narodowego, aby w ten sposób wzmocnić zasadę subsydiarności.

Poniższa publikacja przedstawia różne argumenty pojawiające się w dyskusji na temat

zasady pomocniczości i wyjaśnia, czemu zdecydowane stanowisko w tej sprawie

odgrywa tak istotną rolę w niemieckiej polityce europejskiej. Zaproponowane

w dalszej części postulaty konkretnych działań mają służyć osiągnięciu nowego porozumienia

w podejściu do zasady subsydiarności w Europie i przywróceniu stabilnych

fundamentów procesowi integracji europejskiej.

Spis treści:

I. Obecna sytuacja

• Stan prawny
• Rola parlamentów narodowych
• Aktualne zmiany

III. Zalecenia

• Więcej kontroli demokratycznej w Unii Europejskiej
• Odchudzanie Unii Europejskiej
• Efektywniejsza Unia Europejska